Symboliek: de lotusbloem groeit graag in modderig water. De huidige tijd wordt ook wel ervaren als modderig: er is van alle kanten veel ophef over allerlei onderwerpen, waarbij het zicht op een realistische, positieve weg voorwaarts gemakkelijk vertroebeld kan raken.
Met Lotus hopen we net als de bloem te laten zien waar positieve groei mogelijk (en nodig) is in roerige tijden. En net als de bloem doen wij dit met een basis in voedende, heilzame wortels.
De wortels van Lotus vind je op twee plekken: heel lokaal, en over de hele wereld.
Kinderdagverblijf Zonnelicht in Den Bosch
Een steenworp van Lotus verwijdert staat KDV Zonnelicht: een kinderdagverblijf en BSO, met opvang van 0 tot 12. Een deel van de BSO kinderen wordt zelfs in hetzelfde pand opgevangen. Zonnelicht en Lotus delen niet alleen een parkeerplaats, een voordeur en een gymzaal, maar ook een oprichtster en visie. Yolande Koning heeft aan de wieg gestaan van beide, en speelt ook voor beide nog steeds een grote rol.
De pedagogisch medewerkers (PM’ers) van Zonnelicht ontvangen al jaren extra interne trainingen die verder gaan dan de gebruikelijke bij- en nascholing in de kinderopvang. Zo krijgt iedere nieuwe collega een aantal basistrainingen, bijvoorbeeld over universele waarden en de bewustzijnslagen die zich ontwikkelen in een kind. Daarnaast is er onder andere aandacht voor spiritualiteit, authentiek leiderschap en dienstbaarheid.
Deze trainingen werden verzorgd vanuit een interne tak: het eerste begin van Lotus. Lotus is door de jaren heen van gedaante veranderd en verder ontwikkeld, onder andere vanuit de wens de organisatie van deze trainingen verder te professionaliseren en ook naar buiten toe aan te bieden.
Neohumanisme als basis
Net als in Zonnelicht, liggen de wortels van Lotus in neohumanisme. Voor degenen voor wie dit een nieuwe term is: neohumanisme is niet zozeer een theoretische stroming, maar een beweging, een praktische filosofie, een wereldbeeld, een levenswijze. Het omvat het gedachtegoed van Prabhat Rainjan Sarkar, een Indiase denker, welke hij uitgebreid heeft beschreven in boeken, artikelen en voordrachten. Tegelijkertijd is het een levende filosofie, die ernaar streeft zich aan te passen aan de huidige omstandigheden met nieuwe inzichten.
De basis van neohumanisme is universele liefde en onderlinge verbondenheid. Deze liefde en verbondenheid strekt verder dan tussen mensen onderling: het omvat dieren, planten en ook de levenloze natuur. Alles in het universum is immers onderdeel van hetzelfde kosmische bewustzijn. Vanuit deze universele liefde nodigt neohumanisme uit om verder te kijken dan jezelf of je directe omgeving, en te denken voor het grotere geheel. Welke invloed, positief of negatief, heeft jouw handelen (of soms gebrek daaraan) op het algehele welzijn?
Neohumanisme is dan ook een holistisch kijk op de wereld: het omvat ideeën en praktische handvatten voor een gezond leven, voor een eerlijke en bloeiende samenleving, voor onze relatie tot elkaar en onze omgeving, en nog veel meer. De bijbehorende toekomstvisie omvat een samenleving waarin aan ieders behoeften wordt voldaan, zonder uitbuiting van mensen of natuur.
Spiritualiteit met voeten in de aarde
Spiritualiteit neemt een belangrijke rol binnen neohumanisme. Spiritualiteit heeft voor sommigen iets ongrijpbaars of zelfs zweverigs. Volgens neohumanisme is het echter heel simpel en krachtig: spiritualiteit is liefde, compassie, onderlinge verbondenheid met alles. Spiritualiteit is toewijding aan het dienen van het grote geheel.
De filosofie spreekt van drie lagen van (bewust)zijn: fysiek, psychisch en spiritueel. Er wordt wel gezegd dat één van de grootste fouten van de mens is geweest dat de spirituele laag is verwaarloosd. Een fout die ten grondslag zou liggen aan de teloorgang van de natuur, aan sociale ongelijkheid, aan conflict en oorlogen, enzovoorts. Neohumanisme nodigt dan ook uit om de focus te verleggen van materialistisch/fysiek naar spiritueel, van individueel naar collectief en van exploitatie naar samenwerking.
Met aandacht voor het spirituele, werken we toe naar een toekomst die niet alleen duurzaam en eerlijk is, maar ook voldoening en zingeving biedt. Vanuit universele liefde en onderlinge verbondenheid uiting kunnen geven aan de menselijke behoefte aan groei, zonder te verzanden in puur materialistische of intellectuele expansie.
Persoonlijke groei met positieve impact
Binnen neohumanisme is dan ook een belangrijke rol weggelegd voor persoonlijke ontwikkeling vanuit universele waarden, met als doel positieve impact te maken voor het grotere geheel. Onderwijs, of ‘educatie’ in het algemeen, zou vanuit dit oogpunt moeten gaan over meer dan alleen het verkrijgen van kennis en vaardigheden, maar ook over zelfkennis, compassie, kritisch denken, onze plaats in het grote geheel en onze verantwoordelijkheid als mens.
..